786

دل بردی از من به یغما ای ترک غارتگر من

دیدی چه آوردی ای دوست از دست دل بر سر من

عشق تو در دل نهان شد دل زار و تن ناتوان شد

رفتی چو تیر و کمان شد از بار غم پیکر من

می سوزم از اشتیاقت  در آتشم از فراغت

کانون من سینه من سودای من آذر من

بار غم عشق او را گردون نیارد تحمل

چون می تواند کشیدن این پیکر لاغر من

اول دلم را صفا داد آیینه ام را جلا داد

آخر به باد فنا داد عشق تو خاکستر من

شاعر : صفای اصفهانی

بر جمال دلربای حجه بن الحسن صلوات ...

یا ایهّا العزیز مسّنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعه مزجاه

فاوف لنا الکیل و تصدّق علینا ...

انّ الله یجزی المتصدقین ...